Γιατί ταξιδεύω

Γιατί ταξιδεύω

Δεν είναι μόνο οι Έλληνες της Ελλάδας που δεν πολυταξιδεύουν. Και οι Έλληνες expats επίσης το αποφεύγουν. Είναι άραγε στη φύση μας; Κι αν ναι, εγώ τότε πού το κόλλησα το travel bug;

1. Tαξίδευα από μικρή

Έχω γυρίσει όλη την ηπειρωτική Ελλάδα με τους γονείς μου. Κάθε νομό της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Μεγάλωσα στη Χαλκιδική και την είχαμε γυρίσει απ’ άκρη σ’ άκρη. Ο πατέρας μου αγαπάει την οδήγηση, είχαμε ένα station wagon, στου οποίου το πορτ-μπαγκάζ κοιμόμουν εγώ, ως μικρή. Όλες μου οι παιδικές αναμνήσεις είναι σε κάποια Εθνική Οδό!

2. Δεν έχω χωριό

Δεν ήμουν ποτέ “αναγκασμένη” να πάω σε ένα μόνο μέρος σε κάθε διακοπές και γιορτές. Μικρή, άλλοτε πηγαίναμε στην Καστοριά στο πατρικό του πατέρα μου, άλλοτε στην Κύπρο στους συγγενείς της μητέρας μου, άλλοτε στην Κρήτη στη θεία μου ή στην Κεφαλονιά, στην ξαδέρφη μου. Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Χαλκιδική, το είχαμε κάνει παιχνιδάκι. Άλλοτε, απλά πηγαίναμε όπου θέλαμε.

Ηλιοβασίλεμα στο Uluwatu

3. Δεν έχω εξοχικό

Κάθε Καλοκαίρι, ήταν μια περιπέτεια με τους γονείς μου. Θυμάμαι έναν Ιούλιο που βρεθήκαμε στον Νέστο και έναν άλλο στις Πρέσπες. Στη Σαντορίνη ή στο Μεσολόγγι. Ένα Καλοκαίρι, κάναμε τον γύρο της Πελοποννήσου και ένα άλλο της Εύβοιας.

4. Μπήκα σε αεροπλάνο για πρώτη φορά 15 μηνών

Και σχεδόν μια φορά τον χρόνο μέχρι να ενηλικιωθώ. Υπάρχει εξοικείωση, θα έλεγες. Στην πρώτη μου φωτογραφία διαβατηρίου, ήμουν μωρό. Ποτέ δεν φοβήθηκα τα αεροπλάνα και τις πτήσεις. Ή τα ύψη. Βασικά, αγαπώ τα αεροπλάνα και τα αεροδρόμια!

Στο Πήλιο

5. Έχω ταξιδέψει με τους γονείς μου στο εξωτερικό

10 χρόνων, πήγαμε Γαλλία–Ελβετία για 1 μήνα! Και ήταν μια εμπειρία ζωής. Ήμουν παιδί και είχα ενθουσιαστεί με τα πράσινα λειβάδια, την ξένη γλώσσα, τα περίεργα φαγητά. (Την Κύπρο δεν την αναφέρω καν ως “εξωτερικό”, παρόλο που τότε ακόμα ήθελες διαβατήριο για να πας και χρειαζόσουν συνάλλαγμα. Είναι πατρίδα και είναι φυσικό να πηγαίνω από 15 μηνών).

6. Έχω ζήσει έξω

Η επαφή με έναν ξένο λαό ξύπνησε την περιέργειά μου.

7. Και μάλιστα, στη Σουηδία.

Οι Σουηδοί ταξιδεύουν ασταμάτητα και τους ζήλεψα. Ήμασταν όλοι φοιτητές και συνομίληκοι, μόνο που οι Σουηδοί είχαν εμπειρίες από την Αφρική, τη ΝΥ και την Ταϊλάνδη. Ξαφνιάστηκα όμως κυρίως με τους πρόσφυγες εκεί, που επίσης ταξιδεύουν, μια ευκαιρία που δεν θα είχαν αν έμεναν στη χώρα τους. Δεν θα ξεχάσω μια φίλη Πολωνο-Ρουμάνα, που στα 22 της είχε ιστορίες να πει από την Copa Cabana. Ή την Irena την Κροάτισσα, που βρέθηκε με τους γονείς της στη Σουηδία και έτσι είχε την ευκαιρία να πάει erasmus ένα χρόνο στην Ισπανία, για μεταπτυχιακό στην Αγγλία και στη συνέχεια στην Κίνα με τον Πολωνό άντρα της, όπου και γύρισε όλη τη ΝΑ Ασία.
Δεν είναι τυχαίο που τη χρονιά που έζησα στη Σουηδία ταξίδεψα επίσης στη Δανία, τη Φινλανδία, τη Νορβηγία, την Κύπρο, στη Βόρεια Κύπρο και στην Αλβανία… Και φυσικά στην Καστοριά μου.

Για burgers στην Washington DC

8. Έχω το travel gene

Είναι επιστημονικά εμπεριστατωμένο. Μου το μετέδωσε ο πατέρας μου, μαζί με τη δημιουργικότητα που πάει πακέτο με αυτό. Κι έπειτα κόλλησα και το travel bug στη Σουηδία και ήρθε κι έδεσε.

9. Μου αρέσει να οργανώνω ταξίδια

Μπορώ να σου χτίσω ταξίδι από το 0 και να το κάνω με κέφι.

10. Έχω ταξιδιάρη άντρα

Είμαι τυχερή που στον Κώστα αρέσουν τα ταξίδια όσο σε μένα. Τα θεωρούμε και οι δύο εύκολα, και περνάμε υπέροχα όπου κι αν πάμε. Είμαι ακόμα πιο τυχερή που ο Κώστας μπορεί να οδηγάει ασταμάτητα (φτάσαμε Αθήνα-Οχρίδα με μια στάση μόνο για τουαλέτα), κι έτσι συνεχίζω να ζω το όνειρο των ασταμάτητων road trips.