
Το πρώτο μας χριστουγεννιάτικο ταξίδι από τότε που γίναμε γονείς, μας βρήκε στη χιονισμένη Κερνίτσα κοντά στα Καλάβρυτα με τα δίδυμα αγόρια μας. Μόλις 2 ώρες από την Αθήνα, ο δρόμος που καταλήγει εκεί είναι κεντρικός, μέχρι στη στροφή στο βουνό, όπου ο βουκολικός επαρχιακός δρόμος μας έβαλε κατευθείαν στο κλίμα.
Είχαμε κλείσει διαμονή ήδη από τον Σεπτέμβρη, για 27-30 Δεκεμβρίου. Στις 25 όμως, ο Ορφέας ανέβασε πυρετό. Μιας και ο πυρετός συνεχίστηκε και την επομένη, αναγκαστήκαμε να ακυρώσουμε το ταξίδι μας. Όταν όμως είδαμε το πρωί στις 28 Δεκέμβρη ότι ο Ορφέας ήταν απύρετος ένα 24ωρο και ότι και οι 4 έχουμε φρικάρει από την κλεισούρα, πήραμε τηλέφωνο το κατάλυμα και ρωτήσαμε αν το δωμάτιό μας δόθηκε στο μεταξύ αλλού. Ήταν ακόμα διαθέσιμο, ενημερώσαμε ότι θα πάμε και μέσα σε 2 ώρες, είχαμε ετοιμαστεί και ήμασταν στον δρόμο για Κερνίτσα Αχαΐας. Μόλις 2 ώρες από την Αθήνα, ο δρόμος που καταλήγει εκεί είναι κεντρικός, μέχρι στη στροφή στο βουνό, όπου ο βουκολικός επαρχιακός δρόμος μας έβαλε κατευθείαν στο κλίμα.
Μείναμε στο γνωστό Cherryland, μία τεράστια φάρμα σε μια κατάφυτη πλαγιά σε ένα φαράγγι, σε υψόμετρο 700 μέτρα. Όλα τα δέντρα και οι κερασιές είχαν χάσει τα φύλλα τους και το τοπίο ήταν απόλυτα γυμνό και χειμερινό. Το δωμάτιό μας είχε αυλή μεν, αλλά και τσουχτερό κρύο, μέσα έξω. Στον καφενέ, η Σουζάνα μαγείρευε χωριάτικες και πολίτικες γεύσεις, όσο ο άντρας της κερνούσε ρακή και η 3χρονη κόρη της έπαιζε με τους γιους μας. Ο Ορφέας με τον μπαμπά και ακόμα 2-3 οικογένειες πήγανε να δουν τα ζώα, μιας και η φάρμα έχει αγελάδα, αιγοπρόβατα και κοτούλες, πέρα από τις πάπιες που προϋπαντούν τους επισκέπτες στη λιμνούλα της εισόδου.
Φάγαμε, ήπιαμε, ζεσταθήκαμε, είδαμε ζώα και γνωρίσαμε τους άλλους γονείς στην σαν-στο-σπίτι-σας σάλα της ανοιχτής κουζίνας του καφενέ. Και κάπου εκεί ο Γιώργος ανέβασε πυρετό. Είχε κολλήσει από τον Ορφέα. Προφανώς και ήμασταν προετοιμασμένοι με θερμόμετρο και αντιπυρετικά, οπότε το ελέγχαμε. Είχαμε γυρίσει στο μεταξύ στο rustic δωμάτιό μας (ενημερώτικά, μείναμε στο σπιτάκι του κυνηγού), διαβάσαμε τα βιβλία που είχαμε πάρει από το Public για το ταξίδι, βάλαμε I’ve been here αυτοκόλλητα στις χώρες που έχουμε επισκεφτεί στον παιδικό χάρτη του Lonely Planet (και αυτός από τα Public) και ο Γιώργος ξανανέβασε πυρετό.
Περάσαμε ένα δύσκολο πρώτο βράδυ, μιας και δεν είχαμε πάρει μαζί το προστατευτικό κρεβατιού, με αποτέλεσμα να κοιμηθώ εγώ με τα δίδυμα στο διπλό απέναντι από το τζάκι και ο Κώστας στο ημίδιπλο. Η δύσπνοια και ο βήχας του Γιώργου δεν άφησαν ούτε τον Κώστα να κοιμηθεί. Ο Ορφέας πάλι επί 10 ώρες δεν κουνήθηκε καν.
Η επόμενη μέρα ήταν τελικά η μόνη ολόκληρη μέρα μας εκεί. Θέλαμε να πάμε στα Καλάβρυτα και στα σπήλαια (τα είχα δει όταν πήγαινα έκτη δημοτικού και ούτε θυμάμαι ούτε θα έχει μείνει τίποτε ίδιο). Και να πάμε βόλτα με τον οδοντωτό, που ναι μεν δεν έχω μπει ποτέ, αλλά έχω πεζοπορήσει τη διαδρομή Διακοφτό-Ζαχλωρού στο πρώτο μας ταξίδι με τον Κώστα. Φυσικά, τίποτε από όλα αυτά δεν έγινε, μιας και κλεινόμασταν στο δωμάτιο όταν ο Γιώργος είχε πυρετό και ξεμυτίσαμε 2 φορές για φαγητό όταν ο πυρετός του είχε πέσει.
Βέβαια, ο καιρός μας έκανε τρελή χάρη και χιόνισε στο υψόμετρό μας, με τους δρόμους να είναι καθαροί και το αγρόκτημα που μέναμε στα λευκά! Πήγαμε για μεσημεριανό στην άκαπνη και πεντακάθαρη οικογενειακή ταβέρνα “Μπαλκόνι με θέα”, που είχε τρελή θέα στον κορινθιακό. Έχει κι άλλες εντυπωσιακές γραφικές ταβέρνες μεταξύ Κερνίτσας και Καλαβρύτων.
Το απόγευμα, κλειστήκαμε μέσα, μιας και ο Καφενές ήταν κλειστός και λόγω χιονιού δεν υπήρχε τίποτε απολύτως να κάνουμε στο κτήμα. Tελείωσα το βιβλίο μου, έκανα sauna (ναι, έχει σάουνα το σπιτάκι του κυνηγού), διαβάσαμε ξανά τα βιβλία μας δίπλα από τη φωτιά στο τζάκι να σιγοκαίει και έξω από το παράθυρο να χιονίζει ξανά. Η ησυχία και η απραξία με οδήγησαν σε ένα ωραίο μονοπάτι, να υπολογίζω πόσα ταξίδια έχουν κάνει τα δίδυμα. 30 παρακαλώ. Έχουν πάει σε 30 διαφορετικούς προορισμούς, νησιά, χώρες, πόλεις και χωριά!
Την επομένη, ήταν καιρός να αφήσουμε το σπιτάκι μας. Φάγαμε πρωινό στον Καφενέ και σε ένα διάλειμμα από τον πυρετό, φορτώσαμε το αυτοκίνητο και πήραμε τον δρόμο για την Αθήνα.
Προφανώς, δεν ήταν όπως το υπολογίσαμε αυτό το ταξίδι. Τουλάχιστον όμως, επιτέλους, καταφέραμε και φύγαμε για πρώτη φορά αφότου έμεινα έγκυος, για το καθιερωμένο μας χριστουγεννιάτικο ταξίδι.
Προηγούμενα χριστουγεννιάτικα ταξίδια μας:
Road Trip στη Βουλγαρία
Ταξίδι στην Κύπρο
3 μέρες στη Βιέννη
Στο ονειρεμένο Hallstatt
My Mexixan Dream
Στον αρχαιολογικό χώρο του Tulum
Snorkelling στο Mesoamerican reef στο νησί Cozumel
Στο Chitzen Itza, ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου
Στις Cenotes του Yucatan
Μια βραδιά στην Washington DC
Road Trip στις Τιρολέζικες και τις Βαυαρικές Άλπεις
3 μέρες στο Μόναχο
Road Trip: Σερβία, Ουγγαρία, Σλοβενία
3 μέρες στο Βελιγράδι
3 μέρες στη Βουδαπέστη
3 μέρες στη Λιουμπλιάνα
Στη Λίμνη Bled της Κροατίας
Στις Σλοβένικες Άλπεις
Πού θα μας πάει; Θα κάνουμε ξανά τόσο ωραία χριστουγεννιάτικα ταξίδια, επιτέλους με τα δίδυμά μας! Αλλά καταλαβαίνετε γιατί το φετινό 3ήμερο στα Καλάβρυτα ήταν πραγματικά άθλος, μιας και πέρσι ακυρώσαμε κοτζάμ Ιορδανία, ε;
Στα επόμενα!