Kidcations με δύο μαμάδες
Επιτέλους, όλοι οι Έλληνες έχουν ίσα δικαιώματα απέναντι στον γάμο και την υιοθεσία, αλλά τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τα ταξίδια με παιδιά;
Η Αναστασία μίλησε μαζί μας για τη ζωή της και τα ταξίδια της με τη σύζυγό της και τα παιδιά τους, πριν και μετά την ψήφιση του αυτονόητου.
* Kαι μια αρκετά διαφορετική εμπειρία στο τέλος του άρθρου
Είμαστε δύο Ελληνίδες που μένουμε Σουηδία με τα δυο μας παιδιά (5 και 2 χρόνων). Ταξιδεύουμε συχνά στην Ελλάδα.
Ήρθαμε στην Σουηδία και εγώ και η σύζυγός μου (επίσης Ελληνίδα) ανεξάρτητα η μία από την άλλη για μεταδιδακτορικες σπουδές στο Καρολίνσκα Ινστιτούτο στην Στοκχολμη. Επιλέξαμε δηλαδή την χώρα ανεξάρτητα η μία από την άλλη, για την καλή ποιότητα ζωής και το επιστημονικό περιβάλλον της.
Γνωριστήκαμε σε ένα πάρτυ του department μου. Μετά από 4 χρόνια σχέσης, αποφασίσαμε ότι θέλουμε να κάνουμε οικογένεια και έτσι παντρευτήκαμε στο δημαρχείο της Στοκχόλμης, μιας και θα ήταν λίγο περισσότερο εύκολα τα γραφειοκρατικά.
Ο γάμος μας δεν αναγνωριζόταν φυσικα στην Ελλάδα τότε. Δεν υπήρχε καν το σύμφωνο νομίζω.
Τι ταξίδια έχετε κάνει μέχρι τώρα ως οικογένεια;
Σίγουρα όχι όσα θα θέλαμε! Έχουμε πάει Αγγλία αρκετές φορές (μένει ένας από τους αδερφούς μου εκεί) και φυσικά Ελλάδα. Ερχόμαστε μία με δύο φορές τον χρόνο, Χριστούγεννα ή Πάσχα και κάθε καλοκαίρι. Είμαστε όμως πλέον πιο θαρραλέες και έτοιμες για ταξίδια ξανά! Με τα παιδιά αυτή την φορά!
Τι προκλήσεις αντιμετωπίζετε νομικά κ.λπ. πριν και μετά την ψήφιση του νόμου για τον γάμο και την υιοθεσία; Αναφέρομαι κυρίως στη βεβαίωση για ταξίδι όταν ταξιδεύεις εσύ ή η σύζυγός σου μόνη με τα παιδά.
Ακριβώς για να αποφύγουμε αυτή τη δυσκολία (και όχι μόνο), τα παιδιά μας έχουνε και των δυο μας τα επίθετα και ταξιδεύουμε με τα σουηδικά μας διαβατήρια, στα οποία αναγραφόμαστε και οι δύο ως γονείς εννοείται.
Τα κορίτσια μας δεν είναι Ελληνίδες υπήκοοι, γιατί επιλέξαμε να μην τις δηλώσουμε ως τέκνα αγνώστου πατρός και σαν μονογονεϊκές οικογένειες (μία εγώ με την μεγάλη μας κόρη και μία η σύζυγός μου με την μικρή μας κόρη).
Πριν γεννήσω την πρώτη μας κόρη, επικοινώνησα με το προξενείο εδώ στη Στοκχόλμη και προς τιμή του ο πρόξενος μου είπε ότι το σύστημα είναι άδικο και ότι αν την δηλώσω μόνο στο όνομά μου, θα είναι μία Ευρωπαία πολίτης με δύο διαφορετικά χαρτιά σε δύο χώρες της Ευρώπης. Μου σύστησε να περιμένω και ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Το 2018 αυτά. Εμείς από το 2017 είχαμε ήδη καταθέσει τα χαρτιά μας για να πάρουμε τη σουηδική υπηκοότητα, αλλά ο χρόνος αναμονής ήταν 2-3 χρόνια.
Οπότε αφού μίλησα με το ελληνικό προξενείο και έμαθα τα μαντάτα, γράψαμε ένα γράμμα στο σουηδικό υπουργείο μετανάστευσης και εξηγήσαμε την κατάστασή μας. Ότι δηλαδή, το παιδί μας που θα γεννηθεί σύντομα, ουσιαστικά δεν θα έχει χαρτιά από τη χώρα των γονιών του. Τους ζητήσαμε αν γίνεται να επεξεργαστούν τις αιτήσεις μας συντομότερα, μιας και αν ήμασταν είτε εγώ είτε η σύζυγός μου Σουηδές υπήκοοι, τότε το παιδί αυτόματα θα έπαιρνε και αυτό την υπηκοότητα. Ε, σε δύο εβδομάδες μας στείλανε τα χαρτιά της υπηκοότητας και στις δύο!
Οπότε δεν ασχοληθήκαμε ξανά με το ελληνικό προξενείο, ούτε και μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού μας το 2021.
Στην Ελλάδα όπως είπα ερχόμαστε μόνο για διακοπές με τα σουηδικά μας διαβατήρια και τις ευρωπαϊκές κάρτες ασφάλειας.
Πώς θεωρείς ότι η νέα νομοθεσία θα διευκολύνει τα ταξίδια σας στην Ελλάδα;
Για εμάς, δεν θα κάνει κάποια διαφορά. Θα δηλώσουμε τον γάμο μας και τα παιδιά μας στο προξενείο μετά το καλοκαίρι, για να αποκτήσουν την υπηκοότητα και κάποια νομική σχέση με τους γονείς μας.
Αναγνωρίζω όμως ότι ήταν ένα από τα αυτονόητα που έπρεπε να γίνουν για όλες τις οικογένειες που ζούνε στην Ελλάδα ή δεν έχουν την πολυτέλεια μίας άλλης υπηκοότητας.
Πώς διαφέρουν τα ταξίδια σας πιστεύεις με αυτά οικογενειών με ετερόφυλα ζευγάρια;
Οικογένειες σαν την δική μας έχουν και κάποια έξτρα πράγματα να σκεφτούν, όταν ταξιδεύουν, εκτός από τα ταξιδιωτικά έγγραφα. Δεν είναι ασφαλές για εμάς να ταξιδέψουμε σαν οικογένεια σε όλο τον κόσμο.
Ακόμα και όταν είμαστε στην Ελλάδα, όχι ότι κρυβόμαστε, αλλά πάντα προσέχουμε τι λέμε και πού είμαστε, ποιοι είναι γύρω μας. Ποτέ δεν έχουμε δείξει δημόσια κάποιο affection μεταξύ μας οι ενήλικες, εκτός αν είμαστε σε κάποιο φιλικό ή οικογενειακό κλειστό περιβάλλον. Φυσικά όσον αφορά τα παιδιά συμπεριφερόμαστε όπως εδώ που ζούμε.
Μας έχουνε ρωτήσει, ποια είναι η μαμά και απαντάμε και οι δύο. Οι αντιδράσεις ποικίλουν, αλλά όχι κάτι πολύ άσχημο.
Θέλω να πω ότι προσέχουμε και πού θα πάμε. Υποσυνείδητα θα επιλέξω και ξενοδοχεία ή καταλύματα που, κρίνοντας από την μεριά μου τελείως επιφανειακά και στερεοτυπικά, θα μου φανούν οι ιδιοκτήτες νεότεροι και λίγο πιο προοδευτικοί. Αν έχω κάποια τέτοια πληροφορία δηλαδή. Ή δεν θα πάμε σε κάνα χωριό της Κρήτης για παράδειγμα. Ή θα πάρουμε και τους γονείς μου μαζί.
Δεν μας έχει συμβεί κάτι δυσάρεστο μέχρι τώρα, αλλά ακόμα και η στραβή ματιά πληγώνει πλέον, γιατί μπορεί να τη δούνε τα παιδιά μας.
Διάβασα ένα σχόλιο στο ποστ που έγινε στην ομάδα μετά τον νόμο για την ισότητα στον γάμο, που αναρωτιόταν ένα μέλος, γιατί ασχολούμαστε πάλι με αυτούς τους γκέι (ελεύθερη μετάφραση), μιας και όλοι τις ίδιες απορίες έχουμε για τα ταξίδια. Όχι δεν έχουμε. Εμείς έχουμε να ανησυχούμε και για άλλα πράγματα. Σε χώρες στις οποίες οι πολίτες δεν είναι όλοι ίσοι, δεν μπορούμε να βασιζόμαστε στον ανθρώπινο παράγοντα μόνο, παρόλο που στην Ελλάδα υπάρχει ανθρωπιά αρκετή ακόμα. Κι άμα εμείς πέσουμε πάνω στον ανάποδο ομοφοβικό ξενοδόχο, σερβιτόρο, πωλητή, κ.λπ.;
Τι συμβαίνει με ομόφυλα ζευγάρια που μένουν στην Ελλάδα;
Απαντάει η Κατερίνα:
Photo by Josue Michel on Unsplash
Photo by Alexander Grey on Unsplash