Μια απ’ τις συγκλονιστικές μου εμπειρίες, ένα ταξιδιωτικό όνειρο που έγινε πραγματικότητα έναν Γενάρη, που όπως άλλοι έτσι κι αυτός ξεκίνησε μαγικά…
Το Chitzen Itza το επισκεφτήκαμε στο τρίτο “μπράτσο” της εκδρομής μας στο μαγικό Mexico. Μετά τη διαμονή μας στο Cozumel και το Akumal, μείναμε στη γραφική, αποικιακή πόλη Valladolid, περίφημη κυρίως γιατί είναι δίπλα σε έναν από τους σπουδαιότερους αρχαιολογικούς χώρους παγκοσμίως – και ένα από τα 7 θαύματα του κόσμου.
Και αυτό προτείνω και σε σένα: να μείνεις στο Valladolid και να πας από εκεί στο Chitzen Itza. Για να φτάσεις νωρίς, πριν φτάσουν οι ορδές τουριστών που έρχονται ημερήσια με άπειρα πούλμαν από το Cancun ή το Tulum. Αν απορείς γιατί στις δικές μας φωτογραφίες είμαστε μόνοι μας και σε όλων των άλλων το πλήθος είναι ασύλληπτο, αυτός είναι ο λόγος: πήγαμε νωρίς.
Και καλά κάναμε, γιατί είναι μεγάλος αρχαιολογικός χώρος και έχει πολλά να δει κανείς, όχι μόνο την περίφημη πυραμίδα του Ερπετού (Kukulkan).
Η πυραμίδα λέγεται El Castillo και είναι το πρώτο που θα βλέπει κανείς μπαίνοντας. Και είναι ημερολόγιο – έχει 365 σκαλοπάτια, και διάφορα άλλα αριθμημένα δείγματα της μέτρησης του χρόνου από τους Mayas.
Άλλο ένα δείγμα του πολιτισμού και των γνώσεων των Mayas είναι και το αστεροσκοπείο, του οποίου τα παράθυρα στον θόλο είναι ευθυγραμμισμένα με συγκεκριμένους αστερισμούς συγκεκριμένες ημερομηνίες. Αλλά και το θεωρούμενο ως παλάτι, ένα κτίριο με εκατοντάδες δωμάτια, που στους κονκισταδόρους θύμισε μοναστήρι.
Η πυραμίδα όμως είναι αυτή που δεσπόζει στον χώρο – φαίνεται από παντού, λες και καμαρώνει. Φαίνεται και από τον βωμό ανθρωποθυσιών (Πλατφόρμα των Κρανίων), η οποία είναι γεμάτη σκαλιστές εικόνες φρικτών θυσιών ανθρώπων από ζώα. Και από το γήπεδο όπου παίζανε μπάλα (πρόγονος του σημερινού ποδοσφαίρου, μόνο που η χαμένη ομάδα έπρεπε να θυσιαστεί στον βωμό). Και είναι το πρώτο που αντικρύζει κανείς γυρνώντας από τη cenote Sagrado, στον βυθό της οποίας έχουν βρεθεί οστά γυναικόπαιδων. Ναι. Οι Mayas ήταν αιμοδιψείς και αιμοσταγείς. Και ο αρχαιολογικός αυτός χώρος σ’το θυμίζει συνεχώς.
Αλλά ούτε αρχαιολόγος είμαι ούτε το κατάλληλο άτομο να γράψει για έναν αρχαιολογικό χώρο, πόσο μάλλον έναν που ελλείψει πολλών γραπτών στοιχείων, πολλές εξηγήσεις βασίζονται σε υποθέσεις.
Πήγαμε όμως, κάτσαμε 4-5 ώρες, βγάλαμε πολλές φωτογραφίες, έκανα κι εγώ το άλμα-πόζα που κάνουν όλες οι bloggers μπροστά απ’ την πυραμίδα και φύγαμε γεμάτοι υπέροχες εικόνες, τις οποίες μοιράζομαι σήμερα μαζί σου!