το κείμενο είναι πολύ καλύτερο από τις φωτογραφίες!

Από την παιδική μου ηλικία, με τα οικογενειακά road trips σε όλη την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Κύπρο, μέχρι το σήμερα και τα μακρινά ταξίδια με τον άντρα μου, ο τρόπος που ταξιδεύω έχει σίγουρα αλλάξει, μαζί με μένα. Κάπου εκεί ανάμεσα, στα 20s μου, τα ταξίδια μου ήταν πάλι αλλιώς, όπως εγώ. 10 ταξίδια, αναρίθμητες εμπειρίες, υπέροχες αναμνήσεις από όταν ταξίδευα αλλιώς, for a trip down memory lane, ξεκινάνε σήμερα εδώ!

Για μεταπτυχιακό στη Σουηδία
Όταν βρέθηκα να πετάω πάνω από την παγωμένη, κατάλευκη Στοκχόλμη εκείνο τον Ιανουάριο, δεν πίστευα στα μάτια μου. Προσγειώθηκα σε μια χώρα που θύμιζε κατάψυξη, ωστόσο μόνο η αρτι-αφιχθείσα Ελληνίδα το ένιωθε. Οι ντόπιοι (Σουηδοί και cool μετανάστες από παντού), ήταν ντυμένοι σωστά και υπέροχα.
Το πανεπιστήμιό μου ήταν στο Skövde, μια πόλη που φιλοξένησε για ένα χρόνο μερικές από τις πιο ξεχωριστές εμπειρίες της ζωής μου: την πρώτη φορά που έμεινα μόνη μου (στα 22 μου), την καταπληκτική καθημερινότητα σε μια φοιτητική εστία γεμάτη φοιτητές από όλο τον κόσμο (Πολωνία, Γερμανία, Ισπανία, Γαλλία, Ολλανδία, Ιταλία, Δανία, Φινλανδία, Ινδία, USA, Αγγλία, Τανζανία, Φιλιππίνες, Κολομβία, Περού, Μεξικό, Καναδά…) τη γνωριμία με έναν λαό (τους Σουηδούς) που δεν θυμίζει σε τίποτε τους Έλληνες, τους φίλους μου και τους συγγενείς μου, ούτε εμφανισιακά, ούτε συμπεριφορικά, ούτε ιστορικά, τις σπουδές σε ένα πανεπιστήμιο που ουδεμία σχέση είχε με τη Φιλοσοφική Αθηνών, αλλά και τις φιλίες με ανθρώπους που δεν μιλούν τη γλώσσα μου και τη μετάδοση του travelbug από τον έναν στον άλλο!

Για έλκηθρο με όοοολη την εστία, στο χιονοδρομικό της πόλης μας, με -32…

Πεζοπορία στο βουνό μας, το Billingen, το Φθινόπωρο.

Εκεί, δυο φορές τον χρόνο το πανεπιστήμιο διοργάνωνε το λεγόμενο International Dinner, με όλους τους φοιτητές να μαγειρεύουν κάτι χαρακτηριστικό από την πατρίδα τους, για όλους τους υπόλοιπους! Εμείς, μίνι-σουβλάκια. Οι Αμερικάνοι, burgers και jello. Οι Ισπανοί, τορτίγιες. Οι Κολομβιανοί κάτι τυλιχτές γλυκές πίτες. Όλοι γεμίζαμε τα πιάτα μας μέχρι πάνω, τρελαμένοι να δοκιμάσουμε οτιδήποτε ξένο και να γνωρίσουμε τις γεύσεις των φίλων μας. Επίσης, οργανώναμε και show! Εμείς χορέψαμε χασάπικο, οι Γαλλίδες τον χορό του Moulin Rouge, οι Σουηδοί παραδοσιακούς χορούς με στολές… Πόσες εμπειρίες…
Μαζί, ταξιδέψαμε. Πήγα με τις Ισπανίδες στη Lund, με 2 Πολωνούς και μια Κροάτισσα στο Gothenburg 4 φορές, στη Mariestad και στο Hjo (προφέρεται “you”), με Ιρανούς στη Στοκχόλμη, τρεις φορές… και, φυσικά, όταν ήρθαν να με επισκεφτούν οι Ελληνίδες φίλες μου, αδράξαμε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε κι άλλο!

Πάνω στην παγωμένη λίμνη Vänern, τη μεγαλύτερη της Σουηδίας

Στο αγαπημένο Gothenburg!

Στιγμές από το International Dinner

Backpacking στην Κοπεγχάγη

Έτσι, βρέθηκα με 2 φίλες από την Αθήνα στην Κοπεγχάγη. Με ένα τεράστιο backpack και ένα στρώμα camping, φύγαμε από το Skövde, πήγαμε Gothenburg, για να πάρουμε από εκεί το γρήγορο τρένο για Κοπεγχάγη. Η 6ωρη διαδρομή είναι μια από τις αναμνήσεις που δεν θα φύγουν ποτέ από το μυαλό μου! Ήταν άνοιξη, η Σουηδία ήταν ηλιόλουστη, καταπράσινη, και η ενδοχώρα εκεί ήταν γεμάτη μικροσκοπικά χωριουδάκια, φάρμες με μαλλιαρά άλογα, σπίτια για ξωτικά (όχι στην κυριολεξία), νερά να τρέχουν από παντού και, φυσικά, απέραντα δάση με πανύψηλα δέντρα. Μέχρι το όνειρο, μια εμπειρία που δεν ήξερα καν ότι θα ζήσω, την περίφημη γέφυρα Oresund που συνδέει το Malmö με την Κοπεγχάγη, πάνω από τη θάλασσα. Πάνω έχει αυτοκινητόδρομο. Κάτω έχει ράγες. Και είναι τεράστια!
Στην Κοπεγχάγη πια, μείναμε στο γνωστό Sleep-in Heaven, ένα sleep-in/κοιτώνα με 50 κρεβάτια σε 3ώροφες κουκέτες, όλα στο ίδιο μεγάλο δωμάτιο! Ξυπνήσαμε παρέα με Ελβετούς, Δανούς, Γερμανούς, Ιταλιδούλες, πήγαμε όλοι μαζί στις κοινόχρηστες τουαλέτες, φάγαμε παρέα πρωινό, μιλήσαμε για τα ταξίδια που κάνουμε και που θέλουμε να κάνουμε και μετά πήρε ο καθένας τον δρόμο του, για sightseeing σε μια από τις “Βενετίες του Βορρά” (οι άλλες τρεις είναι η Στοκχόλμη, το Άμστερνταμ και η Αγία Πετρούπολη). Στην Κοπεγχάγη, είδαμε τη γνωστή γοργόνα (που κανείς ντόπιος δεν ήξερε να μας πει πού είναι…) παίξαμε στο Tivoli, το παλαιότερο luna park της Ευρώπης, πήγαμε για καφέ κ.λπ. στην Christiania, περπατήσαμε στους εμπορικούς δρόμους, δοκιμάσαμε δανέζικες μπίρες, δανέζικα γλυκά, δανέζικα πιάτα και μετά φύγαμε για Στοκχόλμη!

Για 24 ώρες στο Όσλο
Η δεύτερη φίλη που με επισκέφτηκε, είχε κάνει Erasmus στο Ελσίνκι ένα χρόνο πριν και είχε ήδη το travelbug. Έτσι, ήρθε στο Skövde ένα μεσημέρι του Δεκέμβρη, και το επόμενο πρωί ξεκινήσαμε τον γύρο της Σκανδιναβίας, όπως τον ονόμασε. Πήραμε το γρήγορο τρένο για Gothenburg, κάναμε τη βόλτα μας και πήραμε το λεωφορείο των 12 το μεσημέρι για το εξωτικό Όσλο. Γιατί εξωτικό; Γιατί με το που περάσαμε τα σύνορα, το τοπίο άλλαξε! Το “Welcome to Norway” το είδαμε πάνω από μία γέφυρα πολλά μέτρα ύψος, που περνούσε πάνω από ένα fjord με βαθύ μπλε-γκρι χρώμα, που ένωνε δύο ψηλά βουνά, από τα οποία έπεφταν αμέτρητοι μικροί καταρράκτες! Όταν μπήκαμε πια στο νορβηγικό βουνό, το τοπίο ήταν κατάλευκο: τα δέντρα είχα λευκούς κορμούς και τα κλαδιά τους ήταν κάτασπρα από το χιόνι, ενώ παγωμένοι σταλαγμίτες δημιουργούσαν περίτεχνα σχήματα παντού. Το Όσλο εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μας μετά από ένα τέτοιο δάσος, κατάλευκο, μικρό και παραθαλάσσιο, στις 15:00 ακριβώς.
Μείναμε σε hostel, αλλά τι hostel. Σκανδιναβικό! Πώς εγώ στη Σουηδία έμενα σε φοιτητική εστία με δική μου τουαλέτα, δική μου πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα και walk-in closet; Ε, τα hostel είναι κάπως έτσι: είχαμε δικό μας μπάνιο, με θερμαινόμενο πάτωμα!
Επειδή θα φεύγαμε την επόμενη μέρα στις 15:00, αψηφήσαμε το διαολεμένο κρύο, το χιόνι στους δρόμους και τον αέρα και πήραμε τους δρόμους. Πήγαμε στο παλάτι πρώτα, που μοιάζει με το δικό μας Σύνταγμα, μιας και φτάνεις εκεί μετά από έναν μακρύ εμπορικό δρόμο (βλ. Ερμού). Είδαμε την Κραυγή του Munch στο Μουσείο και συνεχίσαμε στο λιμάνι, όπου μας κέρασε φρέσκες γαρίδες ένας ναυτικός από το καΐκι του! Δοκιμάσαμε όσες περισσότερες ντόπιες γεύσεις μπορούσαμε (δηλαδή, σολομό και ψωμάκια), πήγαμε στο θρυλικό Rock On bar, περπατήσαμε το πολύβουο κέντρο και φύγαμε, με προορισμό πάλι το Gothenburg και έπειτα το Skövde.

Με γκοθάδες στο Ελσίνκι
Την επόμενη μέρα, πήραμε το τρένο για Στοκχόλμη αυτή τη φορά, και από εκεί, το τεράστιο πλοίο (party boat) για Ελσίνκι. Λέγεται έτσι γιατί και οι Φινλανδοί και οι Σουηδοί (και φυσικά οι exchange students) ταξιδεύουν με αυτό το βραδινό πλοίο, για να μεθύσουν και να διασκεδάσουν. Το πλοίο είναι τεράστιο και ο ένας (τουλάχιστον) όροφος έχει bars, karaoke bars, restaurants, cinema, clubs και πίστες για χορό, ενώ το αλκοόλ ρέει άφθονο! Λίγο το κούνημα επί 18 ώρες, λίγο οι μπίρες, παραπαίεις σύντομα!
Στο Ελσίνκι, μας φιλοξένησε μια γκοθοροκού φίλη της φίλης μου, στο uber-cute διαμερισματάκι της. Μαζί της έμαθα ότι οι Φινλανδοί είναι πολύ ήσυχοι άνθρωποι, και πολύ καλοί ταυτόχρονα. Στο Ελσίνκι (όπως και στο Όσλο), λόγω εποχής (ήταν Δεκέμβρης) ο ήλιος έδυε στις 14:30, επομένως ό,τι sightseeing κάναμε ήταν μέχρι τότε. Πρωί λοιπόν είδαμε τις περίφημες εκκλησίες. Πρωί και το λιμάνι, πρωί και το εντυπωσιακό train station. Και μετά, πήραμε σβάρνα τα καφέ, για gloggi χωρίς αλκοόλ, για γλυκά, για ντόπιες γεύσεις, μέχρι που τα βράδια πια καταλήγαμε σε κάποιο goth bar με τους γκοθάδες φίλους της Anu, όλα gay/lesbian friendly και όλα με συγκλονιστική μουσική!

Το χιονισμένο Ελσίνκι

Για άλλη μια φορά στη Στοκχόλμη
Στην επιστροφή, πήραμε το αεροπλάνο για Στοκχόλμη. Με μία ώρα πτήση και 1 ώρα διαφορά, φύγαμε από Ελσίνκι στις 8 το πρωί και φτάσαμε Στοκχόλμη… στις 8 το πρωί, με όλη τη μέρα στη διάθεσή μας, μέχρι τις 6 που έφευγε το τρένο μου και τις 9 που έφευγε το αεροπλάνο της Μάγδας. Πήγαμε στον ζωολογικό και είδαμε ταράνδους, στο aquarium και είδαμε πιράνχας, στο Scandic museum για να ζήσουμε την ιστορία των Σουηδών από πολύ παλιά μέχρι σήμερα (αλήθεια, έχει εκθέματα με αποτσίγαρα πάνω σε burgers από τα McDonalds!) περπατήσαμε αναζητώντας τα περίεργα αγάλματα, ψωνίσαμε στα H&M, πήγαμε σε cool cafe, ήπιαμε ζεστή σοκολάτα στην Gamla stan και έπειτα αφήσαμε το σκανδιναβικό όνειρο πίσω μας… H Mάγδα παίρνοντας το αεροπλάνο για Ελλάδα, κι εγώ, μιας και 1 μήνα μετά έφυγα για πάντα από τη Σουηδία.
Τα 5 πρώτα μου ταξίδια ως international student με κόλλησαν και το travel bug… και δεν έχω σταματήσει από τότε να ταξιδεύω!
Stay tuned για τα επόμενα 5 μου ταξίδια, αυτά που έκλεισαν τον κύκλο της εποχής που ταξίδευα αλλιώς και έδωσαν τη βάση για την ονειρεμένη συνέχεια, με τον τέλειο συνταξιδιώτη, τον άντρα μου!

Στα κανάλια της Στοκχόλμης

Το δεύτερο μέρος της ιστορίας έχει στο μεταξύ δημοσιευτεί και μπορείς να το δεις εδώ!

Σημ.: Τότε ακόμα χρησιμοποιούσα μια εκπληκτική Olympus μηχανή, η οποία ωστόσο ήταν αναλογική… Ψηφιοποίησα και επεξεργάστηκα τις φωτογραφίες, αλλά be cool σχετικά με το τελικό, μέτριο, αποτέλεσμα.