Το Παρίσι αποπνέει έναν αστείρευτο ρομαντισμό και την εικόνα της απόλυτης fashion city. Όταν όμως το γνωρίζεις από κοντά, βλέπεις ότι είναι μια τεράστια πόλη, με τεράστια ιστορία και τεράστια ποικιλία. Και όπως όλες οι μητροπόλεις, έτσι και το Παρίσι είναι βασικά οι άνθρωποί του: οι κουλτουριάρηδες, οι μετανάστες, οι καλλιτέχνες…
Και όλα αυτά, μπορείς να τα δεις κι εσύ πριν πας, μέσα από τις ταινίες που διάλεξα εδώ. Και να αγαπήσεις το Παρίσι, αν γίνεται κι άλλο!
Το μίσος (La Haine, 1995)
Ένας πιτσιρικάς Vincent Cassel, σκηνοθετημένος από έναν εξίσου πιτσιρικά Mathieu Kassovitz, σε μια ταινία-θρύλο της δεκαετίας του ‘90. Μια ταινία που παρακολουθεί μια παρέα νεαρών να ζουν μια αγωνιώδη βραδιά στα προάστεια του Παρισιού. Μέσα από “Το Μίσος”, ανοίγεται μπροστά στα μάτια μας μια άλλη πόλη: Συμμορίες, εξεγέρσεις και ταξικό μίσος δημιουργούν μια σχεδόν εμπόλεμη ζώνη, σε ένα Παρίσι άγνωστο στον τουρίστα. Η πόλη του φωτός δίνει τα σκήπτρα στα προάστεια του σκότους και των μεταναστών. Η ομορφιά δίνει τη θέση της στην ασχήμια. Και είναι σαφές ότι ακόμα και το μαγικό Παρίσι έχει και τη σκοτεινή πλευρά του.
Dior and I (2014)
Ό,τι περιμένουμε από το Παρίσι και ακόμα παραπάνω. Ο Βέλγος Raf Simons αναλαμβάνει τη θέση του creative director στον μεγάλο παριζιάνικο οίκο (εγκατέλειψε τη θέση πριν ένα μήνα, παρεμπιπτόντως) και ετοιμάζεται για την πρώτη του Haute Couture συλλογή. Η ομορφιά, ο ίδιος ο οίκος, η δημιουργικότητα, όλα αυτά που δείχνουν το άγγιγμα της πόλης στην υψηλή ραπτική, όλα είναι εδώ. Εδώ είναι και η τελική επίδειξη της συλλογής, η οποία δείχνει την πόλη ντυμένη στα καλά της (αι τους διάσημους καλεσμένους της επίσης). Εδώ είναι επίσης και ο Christian Dior, το όνομα του οποίου έχει συνδεθεί με το Παρίσι. Όπως το Παρίσι έχει συνδεθεί με τη μόδα.
Chronique d’un été, Paris 1960 (1961)
Γάλλοι κινηματογραφιστές παίρνουν τους δρόμους του Παρισίου το καλοκαίρι του 1960, σε ένα κινηματογραφικό must-see, που είχα δει σε κάποιες Νύχτες Πρεμιέρας 😉
Πίσω από την κάμερα, ρωτάνε περαστικούς αν είναι ευτυχισμένοι. Συζητάνε με γνωστούς και φίλους και παρακολουθούν συζητήσεις σπουδαστών και εργαζόμενων για τη ζωή τους, τον πόλεμο, τη δουλειά. Γάλλοι της εποχής μιλάνε για την καθημερινότητά τους, αποκαλύπτοντας πανανθρώπινες αλήθειες, σε μια ταινία που θα σε ταξιδέψει στο Παρίσι του τότε. Αλλά και στους ανθρώπους του φυσικά, που είναι υπέροχοι και μοναδικοί στον κόσμο όλο!
Paris, Je t’aime (2006)
22 σκηνοθέτες από όλο τον κόσμο. 18 γειτονιές του Παρισιού. 18 μικρές ιστορίες αγάπης. Εικόνες από το Παρίσι που ξέρουμε και αγαπάμε. Αλλά και από γωνιές του όχι και τόσο καρτποσταλικές, που συμπληρώνουν όμως την εικόνα της πόλης που όλοι μας ονειρευόμαστε. Ένα Παρίσι, μέσα από την καλλιτεχνική ματιά σκηνοθετών που αγαπάμε, και που αγαπάνε εξίσου την πόλη του φωτός. Τόσο, που της αφιέρωσαν μια τέτoια ταινία, που ξεκίνησε μια σειρά ταινιών με έμπνευση από τις πόλεις του κόσμου μας!
400 χτυπήματα (Les quatre cents coups, 1959)
Μονμάρτη, Pigalle, Eiffel… Θρυλικές εικόνες της γαλλικής πρωτεύουσας ταξιδεύουν τον θεατή στο μακρινό 1959. Και στο Παρίσι του παρελθόντος, μέσα από την κάμερα του υπέροχου και εύστοχου Truffault. Η ταινία ακολουθεί έναν πιτσιρικά που κάνει κοπάνα απ’ το σχολείο και ζει μια απίστευτη περιπέτεια σε μια πόλη πολύ μεγάλη για αυτόν. Τριγυρνάει στους δρόμους του Παρισιού, το εξερευνά και το μαθαίνει με τη ματιά της ηλικίας του, μεταφέροντας και τον θεατή στην πόλη των ονείρων.
Έχεις πάει στο Παρίσι; Ποιες άλλες ταινίες θα έβαζες στη λίστα;
ΤΖΙΝΑ ΜΑΚΡΗ
Πολύ ωραίο το μπλογκ σου!
Έχω πάει δύο φορές στο Παρίσι.
Ταινίες που προτείνω: “Ένα σπίτι στο Παρίσι¨ και ¨Πριν το ηλιοβασίλεμα”
dreamista
Σ’ ευχαριστώ πολύ! Χαίρομαι που σου αρέσει 🙂
Το αγαπώ το Παρισάκι… και αγαπώ και το “Πριν το ηλιοβασίλεμα”!
Το “ένα σπίτι στο Παρίσι”, τι ωραίο σπίτι και τι ωραίες ερμηνείες!