Μια από τις πιο όμορφες κατά τη γνώμη μου χώρες της Ευρώπης έχει βγάλει και μερικές από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών. Με background-στολίδι την κούκλα αλλά ψυχρή Κοπεγχάγη και τα περίχωρα, ο δανέζικος κινηματογράφος λειτουργεί και ως travel guide για τη δική σου εξερεύνηση στον Βορρά.

Διάβασε επίσης:
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στη Σουηδία
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στο Παρίσι
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στη ΝΥ
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στο LA
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στο Βερολίνο
5 ταινίες που πρέπει να δεις πριν πας στη Ρώμη

Οικογενειακή Γιορτή (Festen, 1998)

Λίγο έξω από την Κοπεγχάγη, μια καθώς πρέπει δανέζικη οικογένεια συγκεντρώνεται στο κάστρο του πατέρα για να γιορτάσουν τα 60ά γενέθλιά του. Πονεμένες αλήθειες αποκαλύπτονται, σε αυτή την ταινία του Dogme ‘95. Δείχνοντας ταυτόχρονα στον θεατή ότι πίσω από κάθε τέλεια εικόνα κρύβονται φτιχτά μυστικά.
Μην βιαστείς λοιπόν να θαυμάσεις τα τέλεια σπίτια και την τέλεια εμφάνιση των Δανών. Η αλήθεια είναι καλά κρυμμένη, μας λέει ο σκηνοθέτης Thomas Vinterberg…

Οι Ηλίθιοι (Idioterne, 1998)

Μια ακόμα ταινία του Δόγματος στη λίστα μου. Αυτή από τον πιο διάσημο Δανό κινηματογραφιστή, τον πολυβραβευμένο Lars Von Trier. Ο οποίος, με extra θάρρος, σκηνοθετεί μια ομάδα έξυπνων και δημιουργικών ανθρώπων, καθώς αυτοί προσπαθούν να βγάλουν όση τρέλα έχουν μέσα τους. Γυρνούν λοιπόν γυμνοί στους δρόμους, ζουν μαζί σε μια κοινότητα ηλίθιων και πάνε κόντρα στη νόρμα και σε καθετί κοινωνικά αποδεκτό.

Έχουν χιούμορ οι Δανοί. Έχουν όμως και έντονη ανάγκη να “ξεφύγουν” λίγο. Και ο Trier βγάζει τα άπλυτά τους στη φόρα!

Μια Ιστορία με Θέμα την Αγάπη (Kærlighed På Film, 2007)

Ο Ole Bornedal σκηνοθετεί άψογα την Κοπεγχάγη, δίνοντας στο film noir του τη σκοτεινή ατμόσφαιρα που του ταιριάζει. Ένας παντρεμένος που βαριέται τη ζωή του στα προάστεια μπλέκει σε μια περιπέτεια αγάπης και τρόμου. Μια μυστηριώδης γυναίκα με αμνησία κι ένας επικίνδυνος άντρας συμπληρώνουν το puzzle του σασπένς, σε μια πολυαγαπημένη μου ταινία, που με έκανε να λατρέψω κι άλλο την γκρι ομορφιά της Κοπεγχάγης και της Βαλτικής.

Ανοιχτές Καρδιές (Elsker Dig For Evigt, 2002)

Ακούγεται εξίσου ρομαντική με την παραπάνω ταινία, αλλά κι αυτή δεν είναι καθόλου. Η βραβευμένη με Όσκαρ Susanne Bier σκηνοθετεί τους ηθοποιούς της σε μια γκρι, παγωμένη και άκαρδη Κοπεγχάγη, καθώς αυτοί ζουν τη μια τραγική ειρωνεία μετά την άλλη. Σε έναν κόσμο όπου το “θα σ’ αγαπώ no matter what” έχει νοηματικά κενά, τρεις απ’ τους μεγαλύτερους Δανούς ηθοποιούς μπλέκονται σε ένα δραματικό τρίγωνο, σε μια ταινία που παρά το σκληρό της θέμα, βλέπω και ξαναβλέπω.

Το Κορίτσι από τη Δανία (The Danish Girl, 2015)

Εκτός του ότι τα πήγε πολύ καλά στα βραβεία φέτος, “Το Κορίτσι από τη Δανία” χρησιμοποιεί την Κοπεγχάγη ως τον πιο όμορφο καμβά για την υπέροχη ιστορία του. Ο πρώτος άντρας που επιχείρησε επέμβαση αλλαγής φύλου, η πολύ ανοιχτόμυαλη σύζυγός του και μια Κοπεγχάγη ονειρική, μαγική, πολύχρωμη στις αρχές του περασμένου αιώνα συνθέτουν μια γλυκόπικρη ταινία, που όμως σε βάζει σε σκέψεις σχετικά με την ανθρώπινη σεξουαλικότητα και τον διαφορετικό τρόπο που τη βλέπουν οι Βόρειοι (ως κάτι που υπάρχει και συμβαίνει). Μπορεί να είναι η μόνη μη δανέζικη ταινία της λίστας μου, αλλά θα συμφωνήσετε ότι την αξίζει τη θέση της εδώ.

Αγαπάς κι εσύ τον δανέζικο κινηματογράφο;
Ποιες άλλες ταινίες προτείνεις πριν ένα ταξιδάκι στην Κοπεγχάγη;

To άρθρο μου αυτό πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ, στο πλαίσιο της όμορφης συνεργασίας μας με τις ταινίες που έχουν γυριστεί σε αγαπημένες πόλεις του κόσμου